Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Έως και 40% περικοπή μισθών στον ιδιωτικό τομέα

Άλλοι λένε ότι η Λ. Κατσέλη είναι ένα βήμα πριν την παραίτηση, άλλοι πως ο Γ. Παπανδρέου είναι ενοχλημένος... το μόνο βέβαιο είναι πως ότι και να γίνει χαμένοι θα είναι οι εργαζόμενοι!

Η Τρόικα
(αυτή που οι Ιρλανδοί θέλουν να διώξουν πριν καν πατήσει το πόδι της στη χώρα τους και κατηγορούν τους πολιτικούς τους για προδοσία) επιμένει στην κατάργηση των συμβάσεων (του τελευταίου αναχώματος των εργαζόμενων) εδώ και τώρα.
Η “μάχη” τώρα δίνεται
(αν πραγματικά δίνεται) για να τεθεί το κατώτατο όριο στον σημερινό κατώτατο μισθό των 740 ευρώ.
Αν ισχύσουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις
(σε όλη τη χώρα και όχι μόνο στις περιοχές με υψηλή ανεργία όπως λεγόταν αρχικά) τότε οι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα δουν το μισθό τους να πέφτει από 16 ως και 40%.
Ιδού λοιπόν τι θα σημάνει αυτό για τους εργαζόμενους με βάση τον υπολογισμό της ...εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”
Ένας σερβιτόρος που παίρνει σήμερα 880 ευρώ θα βρεθεί στα 740 έχοντας χάσει δηλαδή το 16% του μισθού του ή 140 ευρώ. 
Περίπου 180 ευρώ θα χάσει ένας υπάλληλος ξενοδοχείου με αμοιβή 920 ευρώ. Ένας υπάλληλος εμπορικού καταστήματος με μισθό κοντά στα 900 ευρώ θα βρεθεί να χάνει περίπου 18% του μισθού του ή πάνω από 1690 ευρώ, ενώ το μεγάλο μαχαίρι θα πέσει σε μισθούς όπως αυτούς των τραπεζοϋπαλλήλων που θα βρεθούν να χάνουν το 1/4ο του μισθού, δηλαδή κάπου 250 ευρώ, έτσι ώστε από τα περίπου 1.000 ευρώ να πέσουν στα 740 (που θέλει η Τρόικα).

Το μέλλον αυτό είναι-δυστυχώς- κοντά. Μέσα στις επόμενες μέρες η Λ. Κατσέλη αναμένεται να καλέσει τους κοινωνικούς εταίρους για διαβουλεύσεις.

Το ... παιχνίδι ωστόσο ευνοεί αποφάσεις για περικοπές καθώς ο ΣΕΒ για παράδειγμα θα επικαλεστεί το Μνημόνιο, ενώ είναι βέβαιο ότι όλες οι εργοδοτικές ενώσεις θα το εκμεταλλευτούν στη λόγική της... ενίσχυσης της ρευστότητας των επιχειρήσεων και της διατήρησης των θέσεων...
 24ωρο

1 σχόλιο:

Μποτίλια στο Πέλαγος είπε...

Αυτό ακριβώς λέγεται φασισμός. Το κράτος οφείλει να διαφυλάσσει τον κατότατο μισθό και όχι να επιβάλει μισθούς λιμοκτονίας. Αυτά δεν σχετίζονται με καμία λογική με το εξωτερικό χρέος και ένα σκοπό μόνο μπορούν να έχουν:
Την εξόντωση της αγοραστικής δύναμης, την διάλυση της αγοράς και του κοινωνικού ιστού, το σπρώξιμο της χώρας στο χάος άσκοπων κοινωνικών συγκρούσεων μέχρι εσχάτων.
Όταν ο μπαμπάς του ΓΑΠ έκανε εμπόριο όπλων παρέα με τον Πινοσέτ σε χώρες που διεξήγαν πόλεμο μεταξύ τους, οι εργαζόμενοι έλεγαν "πέρα βρέχει". Ο φασισμός όμως είναι επιδημία, που δεν εξαιρεί όσους τρέχουν πίσω από πολιτικούς αγύρτες.